Είναι φιλόζωος ο Έλληνας;
- Το ψηλότερο ποσοστό στον κόσμο κυνηγών ανά κάτοικο, η συνηθισμένη πρακτική της φόλας, τα νεογέννητα που πετιούνται στους κάδους, τα παρατημένα ζώα, τα εκατοντάδες παράνομα σφαγεία, ειδικά λίγο πριν το Πάσχα, η αδιαφορία σχεδόν του συνόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να περιθάλψει τα αδέσποτα ζώα, η παντελής έλλειψη σχεδόν στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας αναφοράς στα ζώα, η απόλυτη απουσία των ζώων από τον πολιτικό διάλογο, δεν θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν μια θετική απάντηση του τύπου «Ναι! ο Έλληνας είναι φιλόζωος».
Ο Έλληνας δεν είναι φιλόζωος. Έλληνες φιλόζωοι υπάρχουν, αλλά μέσα από τη συλλογική νοοτροπία εξάγεται πως ο Έλληνας δεν αγαπά και δεν ενδιαφέρεται για τα ζώα.
Ελλάδα για τον μέσο Έλληνα είναι μόνο το έδαφος ως συλλογική προέκταση της ιδιοκτησίας του κι όχι ως τοπίο, ως ομορφιά. Άλλωστε το καταστρέφει χτίζοντας – τσιμεντοποιώντας παντού και μάλιστα κακόγουστα και άναρχα.
Ελλάδα για το μέσο έλληνα δεν είναι τα δάση της. Άλλωστε τα καίει και τα καταπατά στην πρώτη ευκαιρία ή ανέχεται αυτή την πρακτική και δεν αντιδρά.
Ελλάδα για το μέσο Έλληνα δεν είναι τα ζώα της.
Άλλωστε έχει δυσφημισθεί τόσο πολύ στο εξωτερικό για την άσπλαχνη συμπεριφορά του, για την εκτεταμένη λαθροθηρία και τους απίστευτους αριθμούς πατημένων ζώων στην άσφαλτο.
Ο Έλληνας λοιπόν δεν είναι φιλόζωος.
Το Δίκαιο που προστατεύει τα ζώα στη χώρα μας εκτός του ότι δεν τα προστατεύει επαρκώς είναι και ανίσχυρο, αφού ο μέσος Έλληνας το παραβιάζει διαρκώς και δεν ενδιαφέρεται σχεδόν κανείς, ειδικά οι καθ’ ύλην αρμόδιοι για την τήρηση του νόμου.Αυτό σημαίνει πως η συλλογική νοοτροπία της κοινωνίας μας δεν είναι φιλόζωη.